The International Association for Literary Journalism Studies, Türkçe adıyla Uluslararası Edebi Gazetecilik Araştırmaları Derneği, bu seneki David Abrahamson en iyi makale ödülüne Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Gazetecilik Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ömer Özer’i layık gördü. Edebi gazetecilik örnekleri üzerinden ilerlediği ‘20. Yüzyıl Türkiye’sinde Edebi Gazetecilik’ başlıklı makalesiyle uluslararası bir başarıya imza atan Özer, ödülü kazanmasındaki etkenlere yönelik; “15,16 yıldır benim yaptıklarımı gördüler, daha önce katıldığım Kanada ve Lizbon konferanslarının da büyük etkisi olmuştur. Güven, Mavi Karanlık, Tek Kişilik Ölüm, Balyoz ve 20. Yüzyıldan örnekler de var. Hepsi edebi gazetecilik örneği, bunları ben kendim bularak makale ürettim. Makalemde bunlara göndermede bulunduğum için ödülü verenler de dikkate aldı diye düşünüyorum.” dedi.
Edebi gazeteciliğe yönelme nedenine dair konuşan Özer; “Edebiyata merakım var. 1-1,5 yıl önce de edebiyat okudum. Edebi gazetecilik denilince bende edebiyatla ilgili bir gazetecilik olarak çağrışım yapmıştı. Zaten röportaja da meraklıydım. Hem edebiyatı hem de gazeteciliği birleştirmek istedim.” şeklinde konuştu.
Edebi Gazetecilik Okutur, Bağımlılık Yapar
Edebi gazetecilik ile gazetecilik arasındaki farka da değinen Özer; “Edebi gazetecilik daha uzun bir araştırmayı kapsıyor, kişisel yorum, betimlemeler, sübjektiflik var. Hepsinde bu örnekleri görüyoruz ama yazım biçimi kişiden kişiye değişiyor. John Hersey’in Hiroşima’sı mesela, tipik bir edebi gazetecilik örneği. 5,6 kişiyle konuşuyor, bombanın atılmasından 1 yıl sonra neler yaşandı araştırıyor. Gidiyor orada 3-6 ay kalıyor, insanlarla görüşüyor, olayı anlıyor ve yaratıyor. Haberin okutma biçimidir edebi gazetecilik. Klasik haber çok okunmaz. Edebi gazetecilik okutur, bağımlılık yaratır.” dedi.